دستهایم را بگیر

دستهایم را بگیر یک دست گرما ندارد.برای جاری کردن امید در جویبار تنم به دستهای تو نیاز دارم.تو که میتوانی هم نفس من باشی.به تو نیاز دارم نه برای رفع نیازهایم.برای آنچه نمیدانم و باید با تو باشم تا پیش بگردم.دو جسم.دو نگاه.دوقلبیم.بیا حس مشترکمان را پیوند بزنیم.دستهایم را بگیر

عبرت

سهم   من   از    زندگانی  هیچ     بود............ دل به    هر کس    خوش    نمودم    پوچ    بود

رنج   غربت   به    تن خسته   نشست........... درد       تنهایی        عمرم      را       شکست

روزگار     بر خلاف   آرزوهایم     گذشت........... یک شبه عاشق شدم سالها پشیمانی گذشت

سرگذشت     دیگران     عبرت    نشد............ خود      شدم      عبرت         برای        دیگران

چه زود دیر میشود ! !! !!! !!!!

چه آسان سبقت ثانیه ها را به تماشا نشسته ایم و به عبورشان میخندیم

چه آسان لحظه ها رابه کام هم تلخ میکنیم و چه ارزان به اخم میفروشیم لذت با هم بودن را

چه زود دیر میشود و نمیدانیم که فردا وقتی بیاید شاید ما نباشیم